Nephilim’ Linda Wormhoudt
15 x 23 cm
224 pagina’s
ISBN: 9789077408964
NUR: 341
Prijs: € 19,50
Uitgever: A3 boeken
Wat doe je als liefde je over de grenzen roept en je alles wat je kent moet achterlaten? Als je in aanraking komt met een totaal andere cultuur, met oeroude sjamanistische gebruiken en een verborgen geloof? Wat gebeurt er als je een gevallen engel ontmoet en daardoor midden in een engelenstrijd belandt: een strijd tussen hemelbroeders, de Nephilim? Wat doe je als je hierdoor onmenselijke keuzes moet maken?
‘Nephilim’ is een spirituele roman over de kracht van bloed, over het spanningsveld tussen culturen, tussen mannen en vrouwen, over macht en onmacht, kwetsbaarheid en kracht. Lees over trommels die ooit alleen de vrouwen toebehoorden, over vogelsjamanen, over luchtbegrafenissen en zigeunermagie. Maar vooral over de strijd van een kind van de wegen, dat haar eigen pad moet vinden.
Linda Wormhoudt woonde midden jaren tachtig van de vorige eeuw in Turkije en Koerdistan. Over ‘Nephilim’ zegt zij: “Deze roman is gebaseerd op ware gebeurtenissen en innerlijke beelden. ‘Fictie’ en ‘fantasie’ zijn woorden met een lading. Beide houden in dat iets niet waar is. Maar in mijn wereldbeeld, op het sjamanistische pad dat ik loop, zijn er vele waarheden en meerdere werelden. Wie bepaalt wat waar is en wat fictie? Dat laat ik aan de lezer over.”
Recensie Serotia:
Lang geleden dat een roman mij zo gepakt heeft en tijdens het lezen in zijn ban heeft gehouden. Het boek was in nog geen 2 dagen uit en dat duurde alleen zo lang, omdat ik nog iets anders moest doen dan lezen, het liet haast niet los.
Een jong meisje van net 17 jaar, begint aan haar levensreis, en wordt in korte tijd een volwassen vrouw.
Linda vertelt in een heldere inleiding over haar opgroeiperiode en plek in Amsterdam-West, hoe zij zich anders voelde dan de andere leeftijdsgenoten. En uiteindelijk besluit om het ouderlijk huis uit te vluchten en een eigen leven wil leiden. Al zoekend naar een plek in de grote wereld komt zij haar beschermer tegen, haar grote liefde, Altan, en vertrekt met hem terug naar zijn geboortegrond; Turkije.
Als blonde vrouw in een vreemd land, waar een totaal andere cultuur heerst, de taal vreemd is, de mensen zo anders zijn dan in Nederland. Andere gedragsregels, andere normen en waarden. Ze past zich aan, en verliest daardoor een stuk van haar vrijheid en zichzelf, is de vrouw zoals van een vrouw verwacht wordt, maar niet zoals zij zou willen zijn.
Zoekend naar evenwicht en uitdagingen leert ze steeds meer van de cultuur, maar ontmoet ze ook mensen die haar leren en aan de hand meenemen op haar zoektocht naar betekenissen van rituelen en symbolen. Zigeuners met hun oude kennis, hun magie, hun trommels. Sjamanen met hun prachtige trance reizen, kennis over luchtbegrafenissen. Maar ook de oorspronkelijke Koerdische gebruiken, die zo anders zijn dan de Turkse.
Ze leert, en slaat de kennis op.
Ze leeft in twee werelden, de wereld als vrouw van, die veel aanpassing vraagt en haar persoonlijkheid doet verdwijnen, en de wereld van de rituelen, de symbolen, die haar hart vrij laten zijn.
Het verhaal gaat over Nephilim, de gevallen engelen. Fictie en fantasie verweven in een levens- en liefdesverhaal. De ervaringen van een jonge vrouw, in het diepe gesprongen in pure verliefdheid, en vechtend tegen de demonen om haar heen die het leven van haar en haar partner zo beïnvloeden, kapot maken, uiteen trekken.
Het mooie van dit boek is dat fictie en fantasie zo verteld worden dat ze compleet opgaan in het verhaal, een geheel vormen met, en zorgen voor een blik die toegang geeft tot een innerlijke belevingswereld. Maar zoals zijzelf al zegt, fictie en fantasie zijn beladen woorden en suggeren dat iets niet waar zou zijn. Niets is minder waar als je het boek leest, innerlijke beelden zijn net zulke waarheden als de dagelijkse wereld waarin zij leeft.
Heel veel respect voor Linda, die als heel jonge vrouw zich staande houdt in een onbekende wereld en vecht voor haar relatie en haar ongeboren kind.
Het is een autobiografie met een vleugje innerlijke magie en op een heel boeiende wijze geschreven, een echte roman, die ook zo wegleest. Maar meer dan een roman, juist door haar zoektocht deelt ze ook kennis, kennis over rituelen, over magie, over symboliek, en dat maakt het boek weer extra aantrekkelijk om te lezen. Ze omschrijft de steden waarin ze verbleef, de achtergronden, je kan haar letterlijk volgen door de omgeving. Ze deelt een stukje cultuur van een land waartoe je als vreemdeling geen toegang tot hebt, laat je meekijken achter de schermen van dat leven daar. Het is een roman plus geworden, zou ik zo zeggen. Top Linda, als dit deel 1 is kan ik niet wachten op deel 2.

200 pagina’s   € 14,95
Uitgeverij Zilverspoor
Website: Sarina Star
Boek te bestellen via Sarina en via Uitgever.
“Onze kennismaking vond plaats op de ochtend van de 31e oktober. Dat wil zeggen, toen ontmoette ik hem. Hij bleek mij al veel langer te kennen. Onverwacht en koud voelde hij aan, blauwachtig en kil was zijn licht, maar toch klopte mijn hart sneller door de fluisterstem in mijn oor:
‘Verhalen komen en gaan, maar ik kan je helpen ze op te schrijven, zodat enkele zullen blijven. Jij kan de stem zijn van degenen die het niet kunnen navertellen en wier geest schreeuwt om gehoord te worden, de stem van hen die roepen in het niets omdat ze niet te verstaan zijn, of van de enkeling die zelf heeft gekozen om in die onzichtbare wereld te verblijven…’”
In Dood Stroom laat Sarina Star de lezer kennismaken met een duistere wereld. Een wereld van sagen en legenden, van hartstocht en passie, van liefde en beestachtigheid, van geluk en ongeluk; een wereld vol macabere sprookjes en gruwelijke realiteit…
Recensie Serotia:
Een boek van 6 op zichzelf staande verhalen, vol mysterie en met een duister randje, om weg te zinken in een wereld van fantasie, mythen, sprookjes en gruwelijke realiteit.
Sarina laat haar pen leiden door een onzichtbare stem van een vertelgeest uit het duister die haar inspireert om zijn verhalen en mythen op te schrijven. Angst hield haar in zijn greep, maar het verlangen om te schrijven was groter.
Uit hun samenkomen komt de verhalen bundel ‘Doodstroom’.
Ieder verhaal neemt je opnieuw mee naar de donkere kanten van fantasie, mysterie, dood en de ongrijpbare schaduwkant van onszelf.
Ik heb dit boek met veel fascinatie gelezen, geboeid door de schrijfwijze van Sarina. Ieder verhaal weer weet ze het zo in detail te beschrijven dat de personen gaan leven in jouw gedachten, de beelden vanzelf opgeroepen worden in jouw fantasie, en worden de schaduwkanten van het leven diep in jou aangeraakt. Passie en liefde zijn onderwerpen die in de verhalen tot uiting komen en trekken je mee met de belevenissen van de personages.
Sarina gebruikt ook veel symboliek in haar verhalen, en dat is voor een heks veel herkenning als ze het over o.a. jaarfeesten en rituelen heeft.
Het donker met al zijn mysterie heeft mij altijd aangetrokken, zo ook verhalen over de dood, fantasie en werkelijkheid die door elkaar heen vloeien als zijnde één, dit boek heeft ze.
Ik wil niet de inhoud van de verhalen prijs geven of verklappen, maar één verhaal uit deze bundel is duidelijk mijn favoriet; die van Cora en Marcus, de Laatste Kus.
Een ieder die nog bang is voor de dood zou ik dit verhaal aanraden, de dood wordt iets prachtigs, iets moois, de dood als personage is aantrekkelijk en knap. Het deed me denken aan de musical Elisabeth, waarin de dood als persoon ook zo aanlokkelijk is dat je graag door de poorten naar het hiernamaals stapt als de tijd daar is. Want de Dood is geen boeman, zo ook niet in dit verhaal. Prachtig.
Het laatste verhaal is een bekend sprookje, gezien door de ogen van Sarina, en bevat deels het oorspronkelijke verhaal voordat Disney het kind-vriendelijk maaktte. Eigenlijk is het een waarschuwing voor al het ‘kwaad’ wat er op jouw pad kan komen.
Het boek leest zo lekker en voedt de volwassen fantasie in ons allemaal. Want wat is nou leuker om weg te dromen bij sprookjes en mythen, en de duistere kanten te omarmen.
En toch hebben al deze verhalen ook een diepere betekenis, een andere laag, een verborgen boodschap voor een ieder die hem wil horen en zien. En dat maakt nou juist dat dit boek zoveel meer is dan zomaar een fantasy boek.
Leuk om te weten: Sarina Star het pseudoniem is van Petra Stam (boek: In het Licht van de Maan).
 
 

Selma Sevenhuijsen
144 pagina’s, rijk geïllustreerd, kleur
ISBN: 978 90 77408 49 0
NUR: 728 694
Prijs: € 32,50
Uitgever: A3 boeken
Recensie Serotia:
“Reis door het Etruskisch labyrint op zoek naar de Godin”, staat er onder de titel van het boek, en erboven lacht een meermin met twee staarten mysterieus naar me. Ik houd van zoektochten naar de Godin, vindt labyrinten prachtig en oude beelden fascinerend. Toch stagneerde het lezen van dit boek even, omdat ik helemaal niets had met het gebied waarin dit verhaal zich afspeelt. Ik wist bar weinig van de Etrusken en ben nog nooit in Italië geweest. Dat ga ik dus anders doen, dacht ik, en heb het boek even opzij gelegd en er een grote atlas bij gepakt om de getekende kaart van Selma ernaast te leggen, en ben mij gaan inlezen in wie de Etrusken waren. Welk gebied het nou precies omvat en welke geschiedenis er achter steekt. Met die kennis en wetenschappen ben ik verder gaan lezen in het boek en dat begon te leven voor me. Selma neemt je al schrijvend en vertellend mee, zoals zij dat zelf zo mooi zegt: op een speurtocht die het karakter heeft van een slingerende tocht door een labyrint. Om in het centrum uit te komen bij de Meermin, de Godin, in vele gedaantes komt zij voorbij in het boek.
Selma gaat terug naar het prille begin van de neolithische cultuur, naar de aardegodin, langs godinnen als Sheila-na-gig, Inanna, Isis, om er maar een paar te noemen. Ze legt het verband uit tussen de meermin en het labyrint, het ontstaan van het labyrint, de symboliek die dit alles heeft.
Ze schetst het Etruskische landschap met zijn holle wegen, de heilige plekken daarin, de oorspronkelijke waarde die dit landschap heeft voor de bewoners en de pelgrims, en de rol die het speelde. Ter illustratie komen prachtige foto’s voorbij van een landschap dat ik niet kende, maar enorm interessant ben gaan vinden, dat ik nieuwsgierig word om het zelf te kunnen gaan zien. Vraagstukken die bij mij opkomen tijdens het lezen, worden gaandeweg uitgelegd, de heilige en sacrale waarde van het gebied en de bouwwerken, hoe alles in elkaar steekt en in elkaar overvloeit. Het wordt een logisch geheel door haar verhaal.
Ik krijg inzicht in een gebied zo mooi en vol van historie. Ze opent je ogen voor de symboliek die er in dat gebied is, een symboliek die volgens mij toepasbaar is voor vele plekken en bouwwerken elders. Een gebied rijk aan cultuur, soms zichtbaar, soms verstopt, maar dan maakt zij het zichtbaar in het boek.
De dubbelstaartige meermin heeft na het lezen een betekenis gekregen voor mij, ik ben door de ogen van Selma ook gaan begrijpen waarom zij er is, en waarom dit heidense symbool nog steeds te zien is op kerken en kathedralen. Ik ben het labyrint nog beter gaan bevatten en begrijpen, het ontstaan ervan, het doel.
Onlangs plaatste zij op Facebook een foto van het bekende Starbuck bekertje, met de dubbelstaartige meermin op de voorgrond. Ik herinnerde mij dat ik van de zomer mezelf afvroeg wat die ‘rare’ meermin nou deed op die bekers. Dat die meermin niet raar is, maar gewoon twee staarten heeft is mij duidelijk, ben nu nog wel nieuwsgierig waarom door Starbuck gebruikt.
Door het lezen van dit boek zijn mijn ogen weer verder geopend, heb ik weer meer leren begrijpen van cultuur en symboliek, is mijn zoektocht naar de Godin weer een stuk aangevuld met al deze prachtige informatie. Het heeft mij ook zeker aangezet om meer te weten te komen over de Etrusken en de omgeving waarin deze cultuur zich afspeelde en eigenlijk nog steeds bestaat. Het boek was dus niet alleen heel leuk en interessant om te lezen, maar ook om te bekijken, want wat een mooie foto’s staan erin.

ill. Jan Houdijk
14,5 x 21 cm, 144 p.
ISBN: 978 90 77408 85 8
NUR: 430, 737, 942
Prijs: € 17,50

Uitgever: A3 boeken

‘In de wei zag ik een groepje bolle, roze wezens liggen. Vanuit mijn ooghoeken gezien leken het enorme blote mensen. Het beeld was schokkend en imponerend. Het waren varkens. Pas toen realiseerde ik me dat ik sinds mijn zesde levensjaar, toen buren één varken hielden om aan huis te slachten, geen enkel varken buiten had zien liggen. Veertig jaar lang niet.’

Op haar vaste wandeling komt Monique Janssens nogal wat dieren tegen: vrije en aangelijnde, levende en dode, echte en nagemaakte. Die confronteren haar met vragen over dier en mens, lijden en welzijn, dood en leven. De relatie tussen dier en mens diept ze uit door te denken en te redeneren, door te onderzoeken wat filosofen en biologen erover te melden hebben, door erover te praten met anderen die ze ontmoet op haar tocht: een buurman met hond, een ecologische tuinman, twee veganisten. Steeds staat de vraag centraal: hoe kunnen we beter omgaan met de dieren om ons heen? De auteur schrikt er niet voor terug om nu en dan pas op de plaats te maken met een ‘moraal van dit verhaal’. Zo biedt ze iedereen die bereid is zich open te stellen voor een nieuwe manier van denken over dieren houvast in een complex vraagstuk.

‘Janssens laat bijna spelenderwijs zien dat ethische kwesties zich direct onder je neus afspelen; zo dichtbij dat je ze soms niet eens ziet. Ze maakt ze zichtbaar, en dan moet je er iets mee ‘“ of je nou wilt of niet.’  Jan Dobbe, oud-hoofdredacteur Dier en publicist

Serotia recensie:
Monique stelt een aantal vraagstukken aan de kaak, die mij persoonlijk in ieder geval al jaren bezig houden en waarin ik een goede balans voor mezelf probeer te vinden.
Ze laat in haar boek heel wat mensen aan het woord, zowel tegenstanders als voorstanders van standpunten, haalt er stukken van wetenschappers bij, en quote filosofen, vele kanten van de problematiek worden belicht. Maar ook vertellen mensen hun visie vanuit hun straatje op een manier die hier en daar zelfs begrip opwekken. Want ethiek en welzijn zijn niet de makkelijkste zaken om even een goed of fout te concluderen.
Haar boek gaat over “wat doen wij met onze dieren”, en dan niet alleen onze huisdieren, nee,  gewoon alle dieren op deze aarde. Zowel de dieren die we gebruiken als ons voedsel, als de dieren die we misbruiken voor ons vermaak of de wetenschap. Monique wijst ons ook heel dicht bij huis op alles wat zich rond dieren afspeelt.
Hoe gaan we bijvoorbeeld om met het gezegde “het is de natuur”? Voor dieren die lijden maakt het geen bal uit of het lijdt in de natuur, of in een kooi, het dier lijdt punt. Waarom zijn we dan wel bereid om ons huisdier uit zijn lijden te halen, en een dier in de natuur zonder ingrijpen dood te laten gaan? Is het doordat een huisdier onder onze verantwoordelijkheid valt, en een hert in het bos niet? Of gaan we anders om met dieren die ver van ons af staan? En hoe is dat dan van toepassing op die vogel die onze lieve huistijger door het huis heen sleept om mee te spelen? Een ieder heeft hier zijn eigen grenzen in blijkt.
Verder heeft Monique het over het ingrijpen bij vogels die in een olievlek terecht komen. Grijpen we überhaupt in, en zo ja, met het risico dat de dieren stijf staan van de stress en misschien wel onder onze handen overlijden, of laten we ze humaan inslapen. De meningen zijn er over verdeeld, ieder land heeft weer een andere wetgeving.
En hoe zit het met het aanschaffen van huisdieren, nemen we er eentje uit het asiel omdat het dier dan sowieso een beter leven tegemoet gaat dan in een kooi zitten, of spekken we de fokkers in hun portemonnee. Iets wat mij persoonlijk al jaren bezighoudt en behoorlijk aan het hart ligt.
Monique gaat verder over de dieren in een circus en in dierentuinen. In het circus zitten dieren opgesloten in veel te kleine kooien en wagens vanwege het reizende transport steeds. In dierentuinen staan bijvoorbeeld struisvogels die in het wild kilometers rennen, op een paar strekkende meter. Ikzelf ben van mening dat dieren die in beslag worden genomen, prima af zijn in een dierentuin als opvang, om hun oude dag te slijten, omdat terug gaan naar de natuur meestal geen optie meer is. Maar een mannetje dagen op transport sturen om in een andere dierentuin een vrouwtje te dekken? Met alle stress en leed van dien? Bij ieder kaartje dat men koopt, werkt men mee aan het in stand houden van zulk leedvermaak. Wat maakt het nadenken hierover bij ons los?
De dieren die gebruikt worden als proefdieren, soms is het inderdaad kiezen tussen twee kwaden.
En dan komt uiteraard ook het verhaal –dierlijk product gebruiken- om de hoek kijken. Wat doen we onze dieren aan door ze te consumeren? We stoppen ze in veel te kleine hokken, kippen kunnen niet eens hun natuurlijk gedrag meer kwijt. Kalven worden direct na de geboorte gescheiden van hun moeder, om haar melkproductie op gang te houden, melk waar het kalf zelf niet eens wat van krijgt.. En dan hebben we het nog niet eens over de vleesproductie, het fokken daarvoor, het slachten onder verdoving. De uitzondering die we dan weer maken in onze wet voor ritueel slachten, alleen maar vanwege een geloof.
Als je alle verhalen en meningen in dit boek leest, kan ik eigenlijk maar tot één conclusie komen, de manier hoe wij omgaan met onze dieren staat nog ver af van hun welzijn. Producten kopen die op dieren getest worden, is gewoon uit den boze, er zijn andere oplossingen. Zelfs aan wol zitten haken en ogen, en bont dragen is helemaal not-done.
Vegetariër zullen we allemaal wel niet worden, laat staan veganist. Maar we zouden al kunnen beginnen om bewust te kiezen voor, en na te denken over onze dier- producten door bijvoorbeeld biologisch vlees te kopen, en hoe meer mensen dat gaan doen, hoe beter de omstandigheden zullen worden van onze dieren, het zou al een stap vooruit zijn.
Ik bedank Monique voor het schrijven van dit boek, voor haar denkwijze, het optekenen van de meningen van derden, voor haar eye-openers, voor de naakte waarheden. Ik hoop dat zij heel veel mensen hiermee bereikt, en ook wakker schudt. Want onze dieren verdienen dat er rekening gehouden wordt met ze.

Yoeke Nagel
17x24cm,
112 p., pb,
€ 14,50
ISBN: 978 90 77408 58 2
NUR: 720
Prijs: € 14,50

Uitgever: A3 boeken

Open haar damestasje en je kijkt recht in de ziel van een vrouw. Een damestasje is een externe DNA-string. We dragen erin mee wat belangrijk is in ons leven. Alleen het allernoodzakelijkste dus… Plus natuurlijk al die andere dingetjes die er in terecht kwamen, omdat toeval ook graag een rol speelt in een damestas. De tas, de spulletjes die erin zitten en de patronen die ze vormen als we het damestasje omkieperen, kunnen we lezen. Zoals ook koffiedik, kaarten en caviadarmen te lezen zijn. De kwaliteiten, uitdagingen, problemen en creatieve oplossingen van de draagster van het tasje zijn niet alleen te zien, maar ook te beïnvloeden door eenvoudige, maar vaak zeer effectieve damestasjesmagie. Het toevoegen, vervangen, weglaten of repareren van spullen kan er zelfs toe leiden dat je liefdesleven verbetert, je werksituatie prettiger wordt of je gezondheid opbloeit. Damestasjesmagie is toe te passen op alle levensvragen waar ook klassieke vormen van magie werkzaam zijn.
Daarnaast aandacht voor het lezen van broek- en colbertzakken, voor diegenen die om uiteenlopende redenen geen damestas gebruiken.

Yoeke Nagel (journalist, psychosociaal therapeut en trainer van magische technieken) ontwikkelde de kunst van het Damestasjeslezen. Hiervoor combineerde ze haar kennis van orakeltechnieken met symboolduiding, systeemopstellingen en een gezonde dosis humor en relativeringsvermogen. Zij introduceert alledaagse handelingen en voorwerpen als de bescheiden dragers en leermeesters van een spirituele leefwijze.

Recensie Serotia:
Mei 2009 nam ik deel aan een mini workshop van Yoeke over Damestasjes lezen op een conferentie. Ik kende haar al van de Magie van het Huishouden, en haar humor waarmee ze de zaken bekijkt, en workshops geeft. Tasjes werden omgedraait, leeggehaald en geanalyseerd. Te kort was de tijd wat mij betreft, en ik kocht het boek.

Vorig jaar heb ik Yoeke uitgenodigd om voor mij en een groep vriendinnen en kennissen een workshop bij mij thuis te komen geven.
Een avond vol herkenning en verbazing. Niet alleen de inhoud is van belang; hoeveel balpennen of lippenstiften heb je bij je? Hoeveel electra? De hoeveelheid leefgruis onderin je tas? Maar ook hoe ziet een tas eruit, wat voor materiaal, alles zegt iets over jou. “Een damestas is te lezen als een orakel: de spulletjes die je met je meedraagt (ook in je herenbroekzak) weerspiegelen je levenshouding en hoe je omgaat met de uitdagingen in je leven. Alle belangrijke levensvragen worden in een tas beantwoord, ongebruikte kwaliteiten kunnen ontdekt worden en dringende adviezen voor verbetering van de levenskwaliteit schuilen in de damestas. Bovendien is damestasjesmagie te gebruiken om nieuwe plannen krachtig te ondersteunen en energieblokkades op te heffen, aldus Yoeke.”.
Natuurlijk kan je niet allemaal onthouden wat de betekenis ervan is, en dan komt het boek dus om de hoek kijken. Hierin staat precies hoe je met het orakel ‘damestasje’ kan omgaan, en hoe je het kan ‘lezen’. Het is heel leuk om een persoonlijk stukje van jezelf, wat een tas toch wel is, eens op die manier te bekijken. En verbazend hoeveel je terug herkend in jouw eigen karakter en maniertjes van doen aan de hand van de spullen die voor je liggen uit de omgedraaide tas. Helder inzicht in jezelf, door alleen maar je tas om te kieperen.
Naast het verhaal hoe te werk te gaan, vind je omschrijvingen over de soort tas, materiaal, kleur, vorm etc. En daarnaast een hele alfabetische lijst van ‘inhoud’ , die allemaal een eigen betekenis hebben. Ook heren broekzakken kunnen zo geanalyseerd worden, dat vind je ook in het boek terug. En hoe je jezelf kan bevrijden van horcruxen door spullen op te ruimen, eruit te halen, of juist spullen kan toevoegen om een andere energie in jouw tas te krijgen.
Kortom, een heel leuk boek om eens serieus te kijken naar wat je iedere dag meesjouwt.
 
 
 

Karin Haanappel
21 x 23 cm
96 pagina’s
met foto’s van o.a. Bernd Haanappel
ISBN: 978 90 77408 80 3
NUR: 694 708
Uitgever: A3 boeken 

Parijs zou haar naam te danken hebben aan de Egyptische godin Isis. Maar wat doet Isis in Frankrijk en waarom weten wij niet meer dat Isis zo belangrijk was, dat zelfs Parijs naar haar is vernoemd?

Met een 18e eeuwse kaart als uitgangspunt gingen kunsthistorica Karin Haanappel en fotograaf Bernd Haanappel op zoek naar de sporen van Isis in Parijs. Op de kaart staat heel duidelijk de tempel van Isis aangegeven en dat blijkt exact de plek van de kerk Saint Sulpice te zijn, precies op de oude nulmeridiaan. Zou de huidige Saint Sulpice de Saint-sur-Isis zijn? De kerk zelf wil er in ieder geval na Dan Brown”s “Da Vinci Code” niets meer van weten. De stad Parijs zwijgt ook als het graf. Maar Napoleon wist beter. Isis, de grote moedergodin uit Egypte, zou op haar boot de “Sterre van de Zee” (Sirius – ster van Isis) hebben gevolgd naar een eiland met de vorm van een boot, middenin de Seine. Op dit eiland werd een tempel gebouwd op de plek waar op een schip gewoonlijk het boegbeeld staat. Het île de la cité staat symbool voor de boot van Isis en de Notre Dame voor het boegbeeld. Napoleon adoreerde deze visie, maar wilde meer. Hij liet het stadswapen van Parijs aanpassen en ontwierp een historische as die het Egypte langs de Seine moest verbeelden: van de Arc de Triomph via de Obelisk en het Louvre naar de Fontaine du Palmier. Ook kwam hij erachter dat pas in de 16e eeuw het beeld van Isis, dat heel lang gediend had als beeltenis van Maria in de kerk van Saint Germain des Prés, was verwoest. Immers, toen de Romeinen in de 4e eeuw het christendom als staatsgodsdienst instelden, was de Isis cultus in het gehele Romeinse Rijk immens populair. De Isis cultus ging over in het christendom en Maria werd symbolisch de nieuwe Isis. Maar Isis was een zwarte godin. Toen het Isis/Mariabeeld werd verwoest, ontstond er een grote verering voor La Vierge Noir de Paris en daarmee was Isis overgegaan in de Zwarte Madonna.
Karin Haanappel laat met astronomische gegevens, haar historische kennis van oude Moederculturen en veel bronnenonderzoek de sluiers over Isis verdwijnen. In dit boek neemt zij u mee op ontdekkingstocht en onthult zij de sporen van Isis in Parijs.

Serotia Recensie:

Toen ik het boek tegenkwam spraken me de titel en de voorkant eigenlijk niet echt aan, wat heeft Isis met Parijs te maken? Totdat ik het omdraaide en de omschrijving van de inhoud las. Isis? Parijs? De link naar de Da Vinci Code? Misschien toch wel heel interessant. Al bladerend kwam ik ook prachtige foto’s tegen, en ik ben gaan lezen.
Het boek heeft me gegrepen van begin tot eind, mijn aandacht vast gehouden, en weer van heel veel informatie voorzien. Karin schrijft op een manier zoals ze spreekt, kreeg ik te horen, en dat is te merken in haar boek. Een heel prettige manier van schrijven, zodat het lezen een plezier wordt. En ook al valt het boek onder ‘informatie’ boeken voor mij, het is een kompleet verhaal geworden en leest als een roman.
Karin neemt je mee terug de geschiedenis in, naar het Moederland van toen. Vertelt over het Vrouwelijke Goddelijke, over wie Isis is, het oude Egypte, de wereld voordat er ‘beschaving’ was. En wat Isis betekende in het Oude Egypte. Hoe de stamboom van Isis in elkaar zit, de verhalen van haar en Osiris. Hoe een sterrenreligie verandert in een zonnereligie, een Moederland in een  Vaderland.
Ze vertelt over de grote vorsten, zoals Alexander de Grote, en hun invloeden op de Godinnen cultuur van Isis. Het in stand houden van de cultuur van Isis door Julius Ceasar, Napoleon. Isis die werd onderverdeeld in diverse Godinnen, andere namen kreeg, onder invloed ook van het Christendom opging in Maria Magdalena, maar nog steeds duidelijk herkenbaar bleef als Isis. En dan komen we aan in Parijs, die zijn naam dankt aan deze Godin. De symboliek die te herkennen is overal in Parijs, in vele kerken en kathedralen, die gebouwd zijn op voormalige Isis tempels. Zo intrigerend als ik de Da Vinci Code vond, maar ik niet veel heb met Maria Magdalena, zo nog meer intrigerend is deze zoektocht naar Isis, die voor mij nu eigenlijk eenzelfde verhaal vertelt, alleen eentje die nog ouder is dan het Christendom, nog puurder en meer bij de oorsprong ligt van alle symboliek. Echt een eye-opener wat mij betreft.
Ik ben een paar jaar geleden, na de film, gaan zoeken naar deze symboliek in Parijs. Maar met dit boek nu gelezen, ga ik zeker nog een keer terug, want Karin heeft zoveel meer beschreven, en zoveel meer informatie gegeven over Parijs en Isis, dat is nog een bezoek aan de stad en zijn Godin waard.
Ik vind dit boek ook echt een aanrader voor een ieder die iets heeft met deze oer-Godin, een ieder die geïnteresseerd is in symboliek en diens betekenis, en deze stad eens door de ogen van Karin Haanappel wil zien herleven, het mooie Parijs van Isis.
 
 

Marcel de Cleene en Marie-Claire Lejeune
1440 pagina”s
17x24cm
gebonden in linnen, in cassette
een uitgave van Mens en Cultuur Uitgevers, Gent
verkoop in collegiale samenwerking
ISBN: 978 90 72931 80 1
NUR: 694 / 941
Prijs: € 125,00
Te verkrijgen via: A3 boeken
Compendium van rituele planten in Europa – M. de Cleene & Marie Claire Lejeune
Alfabetisch gerangschikt overzichtswerk over de rol van planten in de mythologie en in religieuze en profane rituelen en de daarvan afgeleide symboliek. Dit compendium is gebaseerd op een uitgebreide literatuurstudie en aanwijzingen van deskundigen. De auteurs kozen voor rituele planten die inheems of ingeburgerd zijn in Europa of die uitheems zijn maar in Europa toch op een of andere manier ritueel worden gebruikt (zoals mirre, wierook en rijst). Het boek bevat meer dan honderd hoofdstukken over kruiden, struiken en bomen. Het geheel is zeer verzorgd vormgegeven met veel zwart-witillustraties en een groot aantal katernen kleurenfoto’s. Met uitgebreid notenapparaat en register.
 
Recensie Serotia:
In 2002 ben ik begonnen aan een herboriste opleiding, die ik in 2005 afrondde. Uiteraard stond dit boek al heel snel op mijn verlanglijst en dus in mijn boekenkast. Ik heb het inmiddels misschien al duizenden keren in handen gehad om stukken uit te lezen, want zoiets doe je niet in één keer, je verdiept je steeds weer opnieuw in een plant. Weliswaar een prijzig boek, maar zoveel meer waard, dan al die 13 in een dozijn kruidenboeken die overal te koop zijn. Dit boek heeft gewoon alle informatie in één.
Alle planten en kruiden alfabetisch gerangschikt. Per plant staat er een rijm, een poëem, de volksnamen, vindplaats, beschrijving, het gebruik in rituelen, in mythologie, de symboliek, magie en volksgeloof, huis- tuin en keuken gebruik, en natuurlijk de plant in de kruidengeneeskunde. Verder aangevuld met allerlei leuke weetjes. Voor mij als herborist dus een heel informatief en bruikbaar boek op het gebied van kruidengeneeskunde, maar ik vind ook de mythologie en de symboliek erg interessant. De verhalen over magie en volksgeloof en achtergronden zijn enorm leuk om te lezen en te weten, zo gaan planten echt nog meer leven, krijgen nog meer betekenis. Er staan zaken in die je in geen enkel ander kruiden of planten boek kan vinden, en dat maakt dit boek nou juist zo bijzonder en de prijs waard.
Voorafgaand aan de grote hoeveelheid planten op alfabetische volgorde, zit een stuk over verantwoording, hoe men aan de informatie gekomen is, uitleg over de rituele planten in ons dagelijks leven, of de oude symbolen, mythen en riten nog zinvol zijn. Wat is bloemensymboliek, en de symboliek van kransen en kronen, bomensymboliek. Verder is het boek voorzien van prachtige foto’s en iedere plant van een mooie duidelijke tekening. Dit boek is zoveel meer dan alleen een plant en zijn geneeskrachtige omschrijving, dit is een boek vol informatie op allerlei gebied betreffende planten. Echt een aanrader voor iedereen die ‘iets’ heeft met kruiden en planten. Onmisbaar in de boekenkast van een echte heks!