Als honden konden bidden, zou het kluiven uit de hemel regenen. Door dit Turkse gezegde te gebruiken als titel van de oorspronkelijke Amerikaanse uitgave geeft Suzanne Clothier aan dat haar boek niet gaat over wat mensen hun hond kunnen leren, maar dat het perspectief van de hond de insteek is. Zij daagt mensen uit om dieper te gaan, om honden te zien als meer dan een verlengstuk van hun eigen wensen of behoeften. De relatie met een hond kan heel diep gaan, zelfs je leven veranderen en net zo krachtig zijn als de relatie met een mens.
In dit boek neemt Suzanne Clothier je mee op reis door haar leven en maakt ze je deelgenoot van haar vele ontmoetingen met dieren. Ze heeft het over haar engelen, gidsen, beschermers, jokers, schaduwen en spiegels, omdat dit de rollen zijn die de verschillende dieren voor haar hebben vervuld in de loop der tijd. Ze is ervan overtuigd dat in elke relatie tussen mens en dier twee zielen samenkomen en er over en weer lessen zijn te geven en te leren. Als je een relatie wilt die zo diep en intiem is dat je ziel ervan zingt, dan is die niet alleen gebouwd op goede informatie over hoe en waarom anderen zich gedragen zoals ze zich gedragen. Inzicht in jezelf en wat jij inbrengt is ook noodzakelijk. Van alle geschenken die dieren ons kunnen bieden, is wellicht het grootste geschenk de kans om diep bij jezelf naar binnen te gaan. Zonder oordeel, zonder agenda, maar met een verbazingwekkend vermogen om te vergeven, zijn dieren de ideale gidsen voor ons innerlijke landschap. Een leven dat je samen met een dier leeft, heeft de kracht om ons meer mens en menselijker te laten worden. Onze ziel raakt er vol van en het beroert onvermijdelijk ook andere relaties. De magie ervan beïnvloedt ons hele leven.

Recensie Serotia 08-10-2019

Als eigenaar van een pack met 5 Roemeense ex-straathonden, en opvangadres voor veel vanuit daar gehaalde honden, mag ik mezelf toch wel ‘ervaren met honden en hun gedrag’ noemen, want ex straathonden hebben toch wel vaak wat issues en rugzakjes met gedragsproblemen. Logisch ook, want ze missen minstens de eerste socialisatie periode van een jonge hond, worden van de straat geplukt en hebben daar een compleet ander leven geleefd dan hier binnen de gezinssituaties die wij voor hun klaar hebben staan, en wat wij verwachten van de hond. 
Het boek van Suzanne Clothier “Kluiven uit de Hemel’ kwam in eerste instantie over als het zoveelste boek over hondengedrag, maar ik was oprecht nieuwsgierig naar wat dit boek nu kon toevoegen aan mijn kennis, want ook ik wil altijd mijn relatie nog verder verdiepen met mijn honden. 
Maar wat maakt dit boek anders dan de andere ‘hondenboeken’? Wat voegt het toe? Toen ik begon met lezen zat ik eerlijk gezegd nog te wachten op een kant-en-klare techniek waarmee ze later in het boek zou komen, een handvat waarmee je direct aan de slag kan gaan. Maar dat kwam niet zoals ik dat van andere boeken gewend ben. Daarentegen geeft ze in dit boek juist aan wat er zo ‘fout’ is aan al die trainingstechnieken, en goedbedoelde, maar vaak zulke wrede en harde opvoedlessen, die ze soms vergelijkt met het opvoeden van een kind. Zou je dat een kind aandoen, iemand die je lief hebt?
Woorden zoals ‘dominantiegedrag’ en ‘alfa’ worden toch wel op een heel andere manier belicht door haar. Het boek is duidelijk van vóór het ‘Cesar Milan tijdperk’, anders had ze daar vast ook haar kanttekeningen bij gezet. 

Gaandeweg het lezen kwam ik erachter dat het boek dieper gaat dan wat technieken bijbrengen aan baasjes, maar gaat het over het echt leren begrijpen van je trouwe maatje. Goed te kijken naar zijn gedrag, zijn signalen, want zijn communicatiemiddelen zijn uiteraard beperkt. Het afleren van blaffen bijvoorbeeld is een slechte zaak, hij geeft als communicatie naar jou toe daar zijn onvrede mee aan, of zijn plezier. Leer dat af en je mist een stap in dit stuk begrip krijgen, en het leren van ‘honds’. 

Suzanne geeft aan de hand van allerlei verhalen en voorbeelden, door de jaren heen, aan hoe het vaak gaat en hoe het zou moeten gaan. Verhalen over haar eigen honden en hun gedrag, maar ook van de honden die bij haar in training kwamen. Hoe goedbedoelde trainingen toch voor zoveel misverstanden kunnen zorgen omdat de hond vaak geen bal begrijpt van wat wij bedoelen omdat het dwars staat op de manier hoe hij het interpreteert. Een hond laten luisteren uit ‘angst’ is toch wel iets anders dan een hond laten luisteren met ‘liefde’. Het resultaat is helaas hetzelfde, maar de onderlinge band met jouw hond zal bij de tweede aanpak toch wel beter zijn, dan bij de eerste manier. En toch leren wij als bazen bij zoveel hondenscholen en uit boeken de eerste aanpak van ‘angst’, en praten we al deze technieken goed, met het argument dat ook wij het zo geleerd hebben, en gaan we ervan uit dat de gedragstherapeuten en hondenschoolleraren wel ‘weten’ hoe het moet. Fout dus. Suzanne geeft hierin flink wat eye-openers, stom genoeg schrok ik er zelfs van om te lezen hoe wij als bazen eigenlijk met het normaalste excuus van de wereld onze honden pijn doen, namelijk; dat we het zo leren, dus dat het blijkbaar zo moet. 

Het boek “Kluiven uit de Hemel” is geen standaard hondentechniekboek, geen kant-en-klaar aanpak, maar het leert je verder kijken dan je neus lang is, dieper graven in het begrip krijgen, verder komen dan de technieken van hondenscholen, je gezond verstand gebruiken, luisteren naar je eigen gevoel, gewoon dus een fijne en goede relatie opbouwen met die viervoeters van ons, op een vooral liefdevolle manier.

Zelfs voor mij heeft dit boek toch weer wat toegevoegd, een meerwaarde gegeven, een bevestiging ook van het feit dat ik mijzelf als eigenaar niet kon vinden in al die ‘harde’ technieken. Ik vind het een eye-opener voor iedereen die honden heeft en zijn relatie wil verdiepen met hun.